Een hotel met rook en zonder waterkoker

Oh ja het was een leuk hotel dat Gasteresidenz PelikanViertel in Hannover. En nee, het was ook niet bedoeld om daar dagen te blijven. Het Pelikan Viertel ligt ook niet in het centrum dus daar was het ons ook niet om te doen. We wilden op weg naar Berlijn gewoon een tussenstop. Niet te lang rijden ineens, ergens lekker slapen en dan de volgende dag weer verder.

Bratwurst

En in de buurt was ook nog wel het een en ander te doen. Heel veel restaurants met heel veel bratwurst en varken (dat manlief niet eet omdat hij moslim is). De metro voor de deur en gewoon wel relaxte lui. Niet echt hip, maar ja dat zijn we zelf ook niet. Of hij misschien wel, maar ik niet. In ieder geval: toen we het hotel naderden zagen we al dat het gigantisch was. Een oud industrieel gebouw omgebouwd tot een hotel met appartementen. Althans zo doet men het altijd voorkomen.

Gasteresidenz PelikanViertel Hannover

In werkelijkheid kwamen wij voor 95 euro per nacht inclusief ontbijt in een kamer met een bed, een bureau met daarop een tv en een keuken. Een lege keuken wel te verstaan. Ja je zou in principe daar iets kunnen koken, maar dat stak je het hele pand in de fik. Want er waren geen pannen of potten. Die moest je huren. Beetje jammer. Toen we 's avonds terug kwamen van het eten in een leuke wijnbar ergens om de hoek, liepen we tegen een muur van rook aan. Het bleek dat de lobby, cq bar, cq restaurant voor het ontbijt gedurende die uren niet rookvrij was. En er werd flink op losgepaft. Voor niet-rokers dus geen aangename plek om te vertoeven. Dan maar naar de kamer waar we alleen water konden drinken.

Ontbijt met rook

Ook het ontbijt werd een rokerige geschiedenis. Het was een heel goed ontbijt, dat wel, maar op het einde kwamen alle schoonmakers en ander personeel ook gezellig ontbijten. Wat erg leuk was trouwens en wat ik ook een goede zaak vind. Maar daarna staken ze allemaal gezellig een sigaretje op terwijl wij nog een croissantje zaten weg te happen. Leuk hotel, maar jammer van dat soort zaken.